http://www.jozho.net
   
ค้นหา  ประเภทการค้นหา   
สถิติ
เปิดเว็บไซต์ 19/11/2007
ปรับปรุง 05/02/2023
สถิติผู้เข้าชม14,613,009
Page Views22,703,493
Menu
หน้าแรก
งานบรรยายโดยโจโฉ
เกี่ยวกับ&ที่มา..โจโฉ
ตัวอย่างภาพกิจกรรม
รวมเสียงโจโฉ
สนับสนุนโจโฉ
บทความโดยโจโฉ
ติดต่อโจโฉ
เลือกดาวน์โหลด
แนะนำ
มาใหม่ล่าสุด
บอกเล่าเก้าสิบ
สวดมนต์ สมาธิ
Video ธรรม
ข่าวร้อน
.
 

รู้สึกดีใจมากๆเลยค่ะกับการเข้ามาที่นี่ (โดยเฉพาะคุณโฉ)^^

(อ่าน 3243/ ตอบ 16)

koymoo

รู้สึกดีใจมากๆเลยค่ะกับการเข้ามาที่นี่  (โดยเฉพาะคุณโฉ)^^

สวัสดีค่ะเพื่อนๆสมาชิกทุกท่าน ชื่อก้อยค่ะ ศึกษาธรรมะมาบ้างพอสมควรค่ะ ไม่มากเท่าไร เมื่อสี่ห้าปีที่แล้วค่ะ วันสองวันมานี้ หลังจากเหน็ดเหนื่อยจากการเรียนและเจอสิ่งแวดล้อมที่น่าเบื่อหน่าย รวมไปถึงการต้องมาจัดการความทักข์ที่ส่วนใหญ่เป็นของครอบครัวของตัวเอง สภาพใจอ่อนล้า (แต่ยังไม่อ่อนแอนะ ^^) ก็เปิดเน็ต เพื่อจะหาเสียงบรรยายธรรม หลังจากไม่ได้โหลดมาฟังนาน อาจจะด้วยบุญบารมีเก่าก่อนหรืออย่างไรก็แล้วแต่ ทำให้ search มาเจอเว็บนี้  และก้อยได้ลองไปโหลดเสียงธรรม หลายไฟล์ ที่ตรงใจและช่วยก้อยได้เยอะมากถึงมากที่สุด ตอนแรกไม่รู้ว่าเป็นเสียงโจโฉ เพราะดูหน้าตาแล้วออกจะไปทางนักร้องมากกว่า แต่พอฟังตอนท้าย อ้าว คุณโฉนี่เองหรอ...


อยากชมว่า เสียงคุณโฉเพราะมากๆๆเลยค่ะ เหมาะแล้วกับการที่นำเสียงมาใช้ให้เกิดประโยชน์ในการเผยแพร่ธรรมะ ดีกว่าเอาเสียงไปเป็นนักร้องเพลงวัยรุ่น ล่อตัณหาหรือกิเลสของคน ^^ และก้อยชอบมากและรู้สึกดีใจมากที่ ได้มาเจอที่แห่งนี้ มีเสียงธรรมเยอะมาก เอาไว้ฟังเป็นเพื่อนตลอดเลยค่ะ กะว่าว่างๆจะโหลดให้หมดเลยค่ะ ^^


ก้อยเป็นคนมีเพื่อนน้อย และถือว่าเป็นคน \"แปลก\" คนหนึ่งท่ามกลางหมู่เพื่อนๆค่ะ ยิ่งเพื่อนนักปฏิบัติธรรม หายากมากค่ะ เปิดเสียงธรรมะในรถ เพื่อนก็ว่าค่ะว่าเปิดอะไรของแก อืม งงเหมือนกันว่า ว่าทำไมเนี่ย เหอะๆ  - -\"


ความจริงไปอยู่พลังจิตสี่ห้าปีแล้วค่ะ แล้วก็ตอนนี้ไม่ค่อยเข้าแล้วเพราะไม่ค่อยมีเวลา ท่านไหนที่คุ้นชื่อก้อยก็ไม่ต้องแปลกใจนะคะ


ยังไงก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยคนนะคะ รู้สึกดีใจบอกไม่ถูก ที่รู้ว่าเราก็ไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว มีคนที่ทำสิ่งดีดีเพื่อคนอื่นและสังคมอีกมากมายเหมือนเรา อย่างน้อยเราก็ไม่ใช่คนแปลกอีกต่อไป (ที่ผ่านมา ทำดีไม่ค่อยได้ดีเลยค่ะ แถมเจอด่าด้วยแน่ะ) ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้ทีมงานทุกท่าน ก้อยอยากช่วยเหมือนกันค่ะ แต่ไม่ค่อยมีเวลา เพราะเรียนหนัก เอาไวอีกปีนึง จบเป็นคุณหมอแล้ว อาจจะอาสามาช่วยงานได้มากขึ้น เพราะก็ตั้งปณิธานไว้แบบนั้นค่ะ คืออยากรักษาคนพร้อมๆกับรักษาใจคนด้วยธรรมะไปด้วยค่ะ ^^


โมทนาทุกท่านค่ะ 


คนนอกวัด

ศรัทธาคือการเชื่อถือโดยมีสติเป็นที่ตั้ง


งมงายคือการเชื่อถือที่ไร้สติ


คนเราเกิดมาพร้อมกิเลส ตัญหา ไม่ใช้ผ้าขาว จงเอาสติและปัญญา มาลบกิเลส ตัญหาของท่านเถิด


ถ้าทำดี ทำบุญ เพราะอยากได้ดี อยากได้บุญ ท่านยิ่งจะจากดีและบุญ เพราะความอยากคือกิเลส


บุญสูงสุดที่ทำให้พระพุทธเจ้าตัรสรู้ได้คือทาน ชาติสุดท้ายที่เป็นมหาชาติของพระองค์คือชาติแห่งทานที่ยิ่งใหญ่ ชาติไหนนั้นท่านทั้งหลายคงรู้ จงทำทาน เพราะทานคือการให้ ผู้ให้ย่อมเป็นสุข

องค์ชายโฉ

ถ้าฟังหลายรอบแล้วยังไม่เข้าใจ ก็จนปัญญาครับ


คนกำลังเมา เอาเหตุผลอะไรมาบอกก็คงไม่เข้าใจ


นี่เป็นลักษณะหนึ่งของนิสัยของผู้หญิง ที่มักจะพายเรือวนอยู่ในอ่าง


เพศหญิงเป็นเพศที่ขาดความมั่นคงทางอารมณ์ เวลาจะตัดใจอะไรจึงยากมาก ทั้งที่รู้ว่า ปัญหาคืออะไร ทางออกคืออะไร


ผมแก้ปัญหาให้ผู้หญิงมาเยอะ ก็เจอแต่แบบนี้หล่ะ  พูดให้เข้าใจ ก็ไม่ยอมเข้าใจ


บางทีเข้าใจแล้ว ก็จะวนมาเรื่องเดิมๆ จิงๆ แล้วก็คือ ตัดใจจากเขาไม่ขาด


ถ้าลึกๆ แล้วไม่ได้ชอบ มันตัดขาดง่ายมากเลยนะ


การอธิฐานจิตให้ตาสว่างอะ ไปอ่านหลายๆ รอบเลยไป... แล้วอธิฐานซะ


จริงๆ ผมก็งงนะ ปัญหาของคุณเล็กน้อยมาก วิธีแก้ คุณก็บอกว่า อ่านและฟังมาหมดแล้ว


แต่ทำไมคุณไม่เจอทางออก แล้วแก้ปํญหาแค่นี้ไม่ได้หว่า.. งงแทน


รู้จักรัก ผมอัดไฟล์เพิ่มกว่าในหนังสือเยอะแยะมากมายนะครับ


 


แล้ววิธีแก้ ก็อยู๋ในนั้นแล้ว .. แล้วการดูจิต อย่างที่ผมบอกไปแต่แรก


ก็แก้ได้ทุกปัญหาเลยจริงๆ  ลองฝึกหรือยังเหอะ


อ่านหนังสือ ถ้าไม่ฝึก มันก็ไร้ค่านะ เหมือนเรียนทำอาหาร แต่ไม่เคยลงมือทำซะที


อารมณ์ตอนนี้แหละ เหมาะแก่การภาวนา   ผัสสะที่แรง เหมาะกับการดูจิต มันเห็นชัดมากเลยหล่ะ โยมมมมม


555


 


สักแต่ว่ารู้แต่ว่าดู ความทุกข์มันก็ดับไปให้เห็นนะ


สำคัญคือ ไปยึดความทุกข์มาเป็นเรา แล้วก็อยากจะหายทุกข์


ไอ้ตัวอยากจะหายทุกข์ หายคิดถึง หายฟุ้งนี่แหละ


มันเป็นเหตุสำคัญที่ทำให้ทุกข์มากขึ้น แล้วไม่ยอมหายไปไหน


 


สู้ ๆ  ..


 


ปล . กำลังอัดเสียงแว่วเสียงสวรรค์เล่ม  4 อยู่ .. สนุกมากมาย   555


 


ขอแถมนิดนึงนะ ผมอะมีปัญหาชีวิตมากมาย


แต่เอาเวลาเศร้าและทุกข์มาเปลี่ยนเป็นงานเพื่อสังคม


การทำอะไรเพื่อสังคมมากๆ มันจะอยู๋อย่างมีความสุขกรุ่นๆตลอดเวลา แม้ชีวิตจะบัดซบก็เหอะ


แล้วการที่เราคิดถึงประโยชน์คนอื่นตลอดเวลา


มันทำให้เลิกฟุ้งซ่าน ที่จะคิดถึงแต่ปัญหาของตนเอง หรือเรือ่งไร้สาระของตนเองอะ


เวลาคนทุกข์ใจเรื่องรัก หรือเรื่องอื่นๆ


เค้าถึงแนะนำให้ไปทำบุญ หรือหาอะไรทำเพื่อสังคมเยอะๆ


แล้วกระแสบุญจะมาช่วยให้คิดได้เอง


ที่แน่ๆ คนที่มีชีวิตเพื่อคนอื่น ทุกข์แค่ไหน ก็ฆ่าตัวตายไม่ได้อะ


เพราะรู้ว่าตัวเองมีประโยชน์ต่อสังคม อีกมาก ต้องอยู่เพื่อคนอื่น


เหมือนพ่อแม่ที่ทุกข์แสนสาหัส อยากตาย ก็ตายไม่ได้อะ ต้องอยู่เลี้ยงลูกก่อน ลำบากยังไง ก็ขอให้ลูกสบาย


 


 

koymoo

เฮ้อ เหนื่อยค่ะ ที่คุณสามและคุณโฉตอบก้อยมา อันนั้น ก้อยทราบหมดแล้วค่ะ และอ่านรู้จักรัก ของคุณดังตฤณจบไปนานแล้วค่ะ ส่วนไฟดูดนั้น ฟังจบไปหลายรอบแล้วค่ะ


ตอนนี้รู้สึกอึดอัดน่ะค่ะ ใช่เลยค่ะคุณสาม เขาจะทำเป็นชอบก็ไม่ใช่ ไม่ชอบก็ไม่เชิง ดูแปลกๆยังไงชอบกล ดูเขาก็งงกับตัวเอง ก้อยก็งงกับตัวเองค่ะ


แต่ก้อยอึดอัดจริงๆนะคะ ความรู้สึกที่มันหาคำตอบไม่ได้แบบนี้ แต่ก้อยไม่ได้รักเขาแน่นอนค่ะ เพราะก็คิดอยู่ว่าให้เป็นแฟนก็ไม่เอาแน่ๆ แต่ก็ไม่รู้ยังจะเฝ้าทำดีไปเพื่ออะไร เหมือนจิตมันสั่งให้ต้องทำดีและรู้สึกดีดีกับชายคนนี้ ทั้งๆที่ขนาดกับแฟนเก่าที่เรารักเขามาก ไม่เคยรู้สึกปรารถนาดีส่งถึงขนาดนี้มาก่อน


ตัวเขาเองก็รับรู้ แต่เขาก็เฉยๆ มีเดินผ่าน เขาก็มองๆ อืม ก้อยอึดอัด ถ้ายกความรู้สึกนี้ออกไปได้ มันจะดีมากเลยค่ะ ก้อยแค่อยากรู้เท่านั้นว่ามันเป็นอาการอะไร มันเป็นกรรมใช่หรือไม่ เพราะเท่าที่พิจารณาจิตตัวเองดูแล้ว ผ่านไปหลายเดือน คงไม่ใช่เพราะความรู้สึกอย่างเดียวแน่ๆ มันมีอะไรบางอย่างแฝงมา


ความจริงก็ไม่ได้อยากทำดีกับเขาและไม่อยากรู้สึกดีดีกับเขาแบบนี้หรอกค่ะ แต่เข้าใจหัวอกก้อยไหมคะว่า มันเหมือน มีอะไรบางอย่างที่เราไม่สามารถควบคุมได้ มาสั่งให้เรารู้สึกและต้องทำดีดีกับชายคนนี้ ซึ่งก้อยทราบและสัมผัสได้ถึงว่ามีอะไรแปลกๆ แต่ไม่ทราบจริงๆว่า มันคืออะไร เหลือเรื่องเดียวนี่ที่ อึดอัดจริงๆ ใครก็ได้ช่วยให้กระจ่างกว่านี้หน่อยยยยนะคะ


ไม่ใช่แค่เขาที่แปลก เพราะเราใกล้เขามากๆ เราก็จะรู้สึกจะต้องพึ่งเขามากขึ้นทุกวันๆ และยิ่งใกล้เขา เราก็ยิ่งคิดว่า จะออกห่างจากเขาดีไหมนะ เอองงตัวเอง บ้าไปแล้วมั้ง มันรู้สึกบ้าบออะไรเนี่ย???


อาจจะดูก้อยฟุ้งซ่านไปหน่อย นี่ก็เพราะอดและทน จนมันรู้สึกว่า คนที่ไม่ได้ผ่านอะไรมามากอย่างเรา มันทนไม่ไหวและต้องหาคำตอบ ว่ามันเกิดจากอะไรกันแน่ เรื่องนี้สิ่งศักดิ์สิทธิ์รับรู้ด้วยค่ะ ก้อยคงไม่ได้โดนเล่นงานทางจิตอะไรอยู่ใช่ไหมคะ


สับสน งง ก่งก๊ง แงๆ


 

องค์ชายโฉ

มาย้ำว่า ไปโหลด รู้จักรักมาฟังเลย  หัวข้อ เจอกันแล้วเหมือนไฟดูด ก็มีคำตอบบางส่วน


แล้วหลายๆ หัวข้อ ก็มีคำตอบให้แล้วครับ  ฟังเลย รีบฟังด่วน


ถ้าอยากหลุด รีบไปฟัง วิธีอธิฐานจิตให้ตาสว่างเลย ผมใช้อยู่  555


อัดเสียงอยู่ เด๋วว่างค่อยมาตอบละกัน  จิงๆ คำตอบมันมีอยู่ในรู้จักรักเกือบหมดแล้วอะ ในรักแท้มีจริง ก็ตอบได้ครบ


ถ้าจิตเราไม่คิดถึงเขา มันก็ยากนะที่จะมีอะไรพุ่งเข้ามาหาเรา หรืออีกทางเค้าก็เล่นกันนะ


พวกมีพลังจิตอะ เค้านึกถึงใครบอ่ยๆ คนๆนั้นจะทนไม่ได้ต้องโทรหาก็มี หุๆ


ทำใจให้ว่าง มีสติรู้ปัจจุบัน  ถ้ากำลังคิดถึงเขา ก็ให้รู้ว่ากำลังคิดถึง


เมื่อสติแท้เกิด ทุกอย่างจะดับไปต่อหน้า


มองให้เห็นด้วยว่า ใจมันทุกข์ มันคิดถึง ห้ามไม่ได้ มองดูมันไปเฉยๆ


แล้วมองให้เห็นว่า เด๋วมันคิดถึง เด๋วมันก็ไปคิดอย่างอื่น คือ มันไม่เที่ยง


มั้นจะทุกข์ จะสุข มันก็อยู่ไม่นาน เป็นแค่ภาวะหนึ่งเกิดขึ้นมาลอยๆ แล้วก็ดับไป


แล้วมองให้ชัดว่า มันเป็นเรื่องของจิต ที่มันคิดไปเอง รู้สึกไปเอง ไม่ใช่เรา แล้วเราก็ไปบังคับ ไปห้ามมันไม่ได้


สู้ๆ

สาม

อิอิ ปัญหาตัวเองมันใกล้ตัวจนมองเห็นได้แค่ด้านเดียว ส่วนของคนอื่นเรายืนมองอยู่ห่างๆ ก้อเห็นได้รอบด้าน ไม่แปลกหรอกครับ


คงเปนความผูกพันแต่อดีตชาติ เคยร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา คุณก้อยเลยรู้สึกถึงเยื่อใยความผูกพันกับชายคนนี้เปนพิเศษกว่าคนอื่นๆ


ส่วนตัวชายคนนั้นคงมีวิบากกรรมบางอย่าง หรือเจอคู่ปรับที่ดึงดูดมากกว่าคุณเลยทำให้เค้าหมางเมิน เหมือนจะรักก้อไม่ใช่ เหมือนจะสนใจก้อไม่ใช่


คงต้องรอเวลาที่ทั้ง 2 คนพร้อมทางด้านจิตใจให้เสมอกัน เมื่อนั้นความรักจึงจะลงเอยกันได้,,


ความรักหลากสี ดังตฤณ ลองโหลดดูสิครับ น่าจะมีคำตอบที่คุณต้องการอยู่มากมาย


การรู้สึกดีๆกับใครสักคนเปนเรื่องที่ดีน๊าคุณก้อย จัดเข้าในพรหมวิหาร 4 ดังนั้น แม้เค้าไม่สนใจเรา แต่เราก้อสุขใจไม่ใช้หร๋อครับ


งั้นอย่าฝืนเลยดีกว่ามั้ย ปล่อยไปตามความรุสึกนั้นแหละ เครียด กังวล เสียสุขภาพจิตเปล่าๆเน๊อะๆ


มองทุกอย่างเปนหลักไตรลักษณ์ก้อดีน๊ะ ไม่มีอะไรเปนของๆตน สุดท้ายก้อสลายตายจากกันหมด ตัวใครก้อตัวมัน จริงมั้ย แม้ตัวเราเองรักแค่ไหนยังเอาไปไม่ได้เลย นับประสาไรกับตัวตนของคนอื่น


ปัญญาด้อยเท่าหางอึ่งอย่างผมคงแน๊ะนำได้เท่านี้แหละครับ เห่อๆ


รอท่านพี่โจโฉมาตอบดีก่า พี่เค้าชำนาญในด้านนี้

koymoo

เฮ้อ ความหลงหรอคะ อาจจะใช่มั้งคะ?


ขอบคุณคุณสามที่มาช่วยตอบค่ะ ผู้ชายเหมือนกันคงมองกันออก ... เขาแค่ต้องการเอาชนะแค่นั้นจริงๆหรอ??? อืม ไม่ว่าจะใช่หรือไม่ใช่ ก้อยก็ไม่พยายามหาคำตอบแล้วค่ะ แต่ก็จะทำตัวเฉยๆ วางเฉย ไม่ฟุ้งซ่าน ไปนึกถึงเขาอีก แม้อยากจะทำดีให้เขาแค่ไหนก็ตาม


ว่าแต่มีก้อยเคยอธิษฐานต่อหน้าสิ่งศักดิ์สิทธิ์ด้วยจิตที่เป็นสมาธิเต็มกำลัง และได้ขออะไรบางอย่างที่แทบจะเป็นไปไม่ได้ แต่แล้วผลนั้นก็ออกมา ค่อนข้างที่จะบ่งบอกว่า เขาเป็นคู่ปฏิบัติธรรมบำเพ็ญบารมี และเป็นคนที่ก้อยจะทำประโยชนร่วมกันในอนาคตได้น่ะค่ะ อธิษฐาน3ครั้ง ผลออกมาเผงทุกครั้ง อย่างนี้ก็งงเหมือนกันว่าจะหมายความว่าอย่างไร??


 ว่าแต่ตอนนี้ก้อยรู้แล้วว่า มันน่าจะคืออะไร แต่มีปัญหาอยู่อย่างเดียวคือ ความรู้สึกที่เหมือนมีพลังงานดูดให้เข้าหาเขา โดยที่เราไม่ได้นึกถีงเขาแล้วน่ะค่ะ ... อาการกรรมแบบนี้จะแก้ได้ยังไง


คงต้องรบกวนช่วยตอบคำถามเพิ่มแล้วล่ะค่ะ เพราะก้อยศึกษาธรรมมาเยอะก็จริง แต่ปัญหานี้ ทำไมก้อยหาทางออกให้จิตตัวเองไม่เจอ มันเหมือนเราพบทางออกแล้แต่เรายังออกไม่ได้ ด้วยบ่วงแห่งกรรมกับชายคนนี้น่ะค่ะ  ก้อยเจอปัญหาที่ก้อยไม่เคยเจอมาก่อน ปฏิบัติก็น้อย ประกอบเมื่อก่อนพึ่งคนอื่นมาตลอด มาเจอเข้ากับตัวเองแบบนี้ เลยสับสนว่าควรจะทอย่างไร และไปทางไหนดี กรรมกับความรู้สึกทางจิตที่คิดดีๆกับเขาตลอดเวลา แต่เขาก็ยังมีอาการเฉยๆ พอเราเงียบก็มาเรียกร้องความสนใจ และก้อยอยากรู้ว่า สิ่งที่ก้อยทำและรู้สึกดีดีให้เขามากขนาดนี้ เขาจะเคยรับรู้ผ่านทางพลังงานทางจืตหรือคลื่นความคิดบ้างหรือไม่ รบกวนมาช่วยตอบปัญหาทางธรรม เป็นธรรมทานด้วยค่ะ โมทนา

องค์ชายโฉ

อ้าวพึ่งเห็นคำถาม เด๋วค่อตอบละกัน


จริงๆ เรื่องพวกนี้ อยากให้ฟัง รู้จักรัก นะ น่าจะมีคำตอบอยู่แล้ว


หรือไม่ก็ไปซื้อรักแท้มีจริงมาอ่าน  รับรองโดน

สาม

ขอเปนอีกหนึ่ง ความเห็นละกันน๊ะคับ


ผมเรียกอาการนี้ว่า ความหลงได้มั้ย หลงในรูปเค้า หลงในน้ำเสียงออดอ้อน หลงเพราะความใกล้ชิด


นี่อาจเปนเหตุให้ใจเราพะวงถึงเค้าอยู่ตลอดเวลา


ความรักรึเปล่า เปล่าหรอกเปนเพียงแค่ความใคร่เท่านั้น เปนความรู้สึกชั่วคราว เด๋วก้อหายไป เมื่อเราเจอคนที่รักจริง


อาการของชายคนนี้บ่งบอกถึง การแค่เอาชนะ เรียกร้องความสนใจเดิมๆที่เคยได้จากคุณ พอได้มา คุณก้อหมดค่าสำหรับเค้า


น่าฝากชีวิตและจิตใจไว้กับคนนี้มั้ย คิดดู


ผมเองก้อไม่ใช่กูรูในเรื่องรัก แต่ก้อผ่านมาหนักๆทั้งนั้น


ปัญหาคุณก้อยอยู่ที่ตัวเองครับ ลองหันมารักตัวเอง อย่าคิดฝากความรุสึกไว้กับใคร ไม่มีใครรักและหวังดีเท่ากับตัวเองแล้วครับ


เชื่อว่า ถ้าคุณก้อยทำได้ ความรู้สึกต่างๆที่เกิดขึ้นในใจน่าจะกระจ่างขึ้นน๊ะ

องค์ชายโฉ

อ่านของคุณแล้ว ผมรู้สึกว่า มันเล็กน้อยมากเลยอะ ขอโทษนะ ถ้าพูดตรงไป


ผมเจออะไรมาหนักกว่านั้นหลายล้านเท่าเลยมั้ง 


แล้วเจอมาตลอด แม้จะทำดีอย่างมหาศาลก็เหอะ


แล้วกฏแห่งกรรมที่ผมเจอ มันก็ค่อนข้างแรง เร็ว ชัด และ.. ก็นะ.. เจอมาเยอะอะ  รวมทั้งเจอสิ่งที่มองไม่เห็นด้วย


ก็สู้ๆ นะครับ ชีวิตยังมีอะไรอีกมาก


 


ผมต้องเจออะไรเยอะ เพราะว่าคงต้องเกิดมาช่วยคนมั้ง


เลยจำเป็นต้องเรียนรู้ทุกข์หลายๆ ด้าน เพื่อไปแก้ปัญหาให้เขาไรเงี้ย


 


จิงๆ ความทุกข์มันอยู่ที่จิตอะ  คนบางคนแค่เงินหาย 100 เดียวยังตีโพยตีพาย


บางคนไฟไหม้บ้าน ยังนั่งยิ้มรับกรรมได้ เฉยอะ


กว่าจะถึงนิพพาน เราต้องเจออะไรอีกเยอะครับ ที่เรียกว่า ทุกข์


ซึ่งพอเจอไปเรื่อยๆ เราก็จะค่อยๆ ทนมันได้ แล้วไม่ทุกข์กับมัน พร้อมกับเห็นความจริง


เหมือนคนอกหักอะนะ .. ไม่ว่าจะเป็นยังไง ก็เจ็บเหมือนกันหมด  ... บางคนดูว่าน้อย


แต่มันก็ขึ้นอยู๋กับว่า เค้าเติบโตมาอย่างไร มีปัจจัยหลายอย่างที่วัดกันไม่ได้


สรุป ทุกข์ ก็คือ ทุกข์อยู่ดี  อยู่ที่ว่าใครหาทางออกได้ถูกทางมากกว่ากัน


 


 

koymoo

ปัญหามีดังนี้ค่ะ ...


คือ ก้อยไม่รู้จะเรียกว่าเป็นปัญหาอะไร ความรักรึ ก็ไม่แน่ใจ ลองฟังดูแล้วกันนะคะ คือ ก้อยได้รู้จักกับผู้ชายคนนึงที่รูปร่างหน้าตาดี (ถึงดีมากเลยอะค่ะ) เขาเป็นนิสิตแพทย์ แต่โดนไล่ออกมาจากสงขลาตอนเรียนปีสี่ ด้วยเหตุผลบางอย่างที่ก้อยไม่รู้จริงๆ แล้วเขาก็มาเรียนที่มหาลัยก้อย มาขึ้นปีหนึ่งใหม่ ตอนนี้เรียนปีสี่ค่ะเป็นรุ่นน้องก้อยหนึ่งปี ข่าวของคนนี้เยอะมากค่ะ ประมาณ99.99% เป็นข่าวแง่ลบ เพื่อนในรุ่นเขาและรุ่นก้อยไม่ค่อยชอบเขา เขามีเพื่อนน้อยด้วย ทีนี้ ก้อยเจอเขาครั้งแรกเดือนพฤษภาที่ผ่านมาเพราะเรียนแผนกเดียวกัน เจอเขาครั้งแรก....รู้สึก...


เหมือนไฟมันปะทุแปลกๆ ก้อยก็ว่าเป็นคนปิ๊งคนง่ายนะ แต่ตอนนั้นก็คิด เอ๊ะ ทำไมกับผู้ชายคนนี้ เรารู้สึกแปลกๆแบบนี้ และรู้สึกได้อีกคือ เหมือนมีพลังงานที่เป็นลบ เป็นพลังงานที่ไม่ค่อยดี หรือเงาดำๆอยู่ในตัวเขาค่ะ


เขาเป็นน้องรหัสเพื่อนก้อย ก้อยเลยได้คุยกับเขาในหลายๆครั้ง และได้รู้สึกว่า เขามีอะไรหลายๆอย่างที่สนใจกับเราอย่างน่าแปลก เช่น ชอบจิตวิทยา ปรัชญา ศาสนาเหมือนกัน เกิดวันเดียวกัน นิสัยคล้ายๆกัน ออกแนวสัมผัสสิ่งลึกลับได้เหมือนกัน ฯลฯ


หลังจากนั้น ก้อยและเขาก็สนิทกันมาเรื่อยๆ จนโดนพูดไปทั่วว่าเป็นแฟนกัน ทั้งๆที่เขามีแฟนแล้ว (แต่ก้อยเลิกกะแฟนเก่าแล้วค่ะ) ก้อยไม่รู้ว่าสิ่งที่เขาทำมันเรียกว่าอะไร แต่ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นคงเรียกว่า มีใจให้ชัวร์ เช่น ถือกระเป๋าไปส่งถึงแทบจะหน้าห้อง ป้อนโค้ก ป้อนติ่มซำ ถือโน้ตบุ๊คให้ เปิดประตูรถให้ มีส่ง sms มาหา แถมชวนก้อยไปกินข้าว ก็เลื่อนเก้าอี้ให้นั่ง และยังจะฝากกระเป๋าตังค์มาไว้ที่ก้อยอีก ฯลฯ แต่ก้อยก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะคิดว่า เขาคงทำดีเพราะเราถูกคอและทำดีกับเขามั้ง คิดแค่นั้นจริงๆ แต่เหตุการณ์ก็มีซ่อนเงื่อนคือ พี่รหัสของเขาเป็นลูกช่างเมาท์ เอาไปบอกเขาว่า \"อย่าทำแบบนี้นะ ก้อยคิดมาก ก็รู้นี่ว่าเป็นไปไม่ได้\" (ทั้งๆที่ก้อยไม่ได้คิดไรเลย) เขาก็บอกว่า \"ผมรู้ครับ ผมจะห่างจากก้อยแบบไม่ให้เขาเสียใจ\" เพื่อนก้อยมาบอก ก้อยรู้ ก้อยเสียใจมาก เลยส่งจดหมายหาเขา เขาโทรหาก้อยทันทีแล้วก็บอกว่า พูดไปงั้นแหละไม่ให้พี่รหัสมาถามเซ้าซี้ ...


ตอนแรกก้อยโทรไป เขารับทุกครั้ง บางทีเขาไม่รับ ก้อยส่งข้อความไปหาแบบงอนๆ เขาก็โทรกลับมา หลังๆ ชักเริ่มไม่โทรกลับ และไม่รับสายเลย ก้อยก็คิดมากว่า เขาคงจะออกห่างจริงๆมั้ง ก็เลยจะเลิกสนใจ ตอนนั้นเจอเขาในห้องผ่าตัด เขามาทัก ก้อยไม่ทักตอบ เขามาหาว่าก้อยแปลก


มีครั้งนึงก้อยตั้ง calling เพลง หมดเวลาแก้ตัวของรุจ (ไม่มีวันรับสายเธออีก...) ไม่ได้ให้เขาฟัง แต่ชอบเพลงนี้เลยตั้งเอาไว้ เขาโทรมาได้ยินเพลงนี้ เขาไม่โทรหาก้อยอีกเลย...ก้อยงงเหมือนกันว่า ทำไมถึงคิดว่าเอาให้เขาฟังเนี่ย???


ตอนหลังนีก้อยโทรไป เขาไม่รับสักครั้งเลยค่ะ พอก้อยส่งข้อความไป เขาก็หาว่า ก้อยฟุ้งซ่าน เขาทำงาน ก้อยเลิกึดมากเหอะ ประมาณนี้ แต่ก้อยไม่อยากเชื่อ และคิดว่า เขาคงมีเหตุผลบางอย่าง เพราะเท่าที่คุยกัน เขาก็มีแง่บวก ไม่ได้เลวไปซะหมด... แต่หลังจากนั้น ก้อยก็ไม่ยุ่งกับเขาอีกเลย แต่......ลองฟังต่อนะคะ


ช่วงที่ก้อยไม่ยุ่งกับเขาหลายเดือน แต่ทุกครั้งที่เจอเขา เขาจะเหมือนเรียกร้องความสนใจ (อันนี้ไม่ได้คิดไปเองนะ) เช่น เจอหน้ากัน ก็มองหน้าก้อยนานเชียว หรือไม่ก็จ้องจนก้อยต้องหลบตา หรือถ้าก้อยไม่เห็นเขา เขาก็จะทำให้รู้ว่าเขาอยู่ตรงนั้น เช่น เดินผ่าน พูดกับเพื่อนให้เสียงดังขึ้น ฯลฯ เป็นแบบนี้ทุกครั้ง จนก้อยคิดว่า เออ คุยก็คุย เลยส่งของกับจดหมายไปคืนดี เขาก็ส่งข้อความมาว่า ขอบคุณครับ แค่นี้อะค่ะ ที่น่าแปลกคือ เช่นช่วงนี้ ก้อยส่งข้อความหาเขา (แต่ไม่ได้ออกแนวจีบ เป็นแนวให้กำลังใจ) เขาก็จะเริ่มไม่ค่อยเรียกร้องความสนใจเหมือนตอนที่ก้อยห่างๆ งงเหมือนกัน...


อีกอย่าง ที่แปลกคือ พอก้อยจะเลิกยุ่งกับเขาทีไร ก็เหมือนมีพลังงานอย่างอ่อนๆมาดูดก้อยไว้ว่าอย่าไปๆ ตอนแรกคิดว่า คิดไปเอง ปล่อยมันไปตั้งหลายเดือน ตอนนี้จนค่อนข้างมั่นใจว่า มันมีพลังงานนี้อยู่จริงๆ แต่ไม่รู้ว่ามันคือพลังงานอะไร และไม่รู้ว่าเขาจะรับรู้เหมือนกันหรือไม่ มีครั้งนึง ก้อยรีบเดินไปเรียน ปกติก็ไม่หันหลังดูคนข้างหลังอยู่แล้ว และก็คิดว่าหันไปคงไม่เจออะไรที่เป็นสำคัญ และก้อยก็ไม่เจอเขาหลายวันแล้ว แต่วันนั้น มีอะไรมา \"สั่งจิต\" เป็นความรู้สึกเหมือนมีคนมาพูดสั่งว่า \"หันหลังไปสิ หันหลังไป มีอะไรอยู่ข้างหลัง\" ก้อยก็งงเอ๊ะ อะไรกันฟะ ก็หันไป โอ้โฮ เจอเขาเดินตามมาแบบเต็มๆ เขาก็เห็นเรา ก็ไม่รู้เขาจะแปลกใจไหม?


คือก้อยเป็นคนอ่อนไหวง่ายก็จริง แต่ case นี้ยอมรับเลยว่า งง เคยคิดว่า มันเป็นบททดสอบทางจิต มันก็คงถูกส่วนนึง และก้อยก็พอจะแก้ได้แล้ว แต่เรื่องของกรรมนี่ ก้อยพยายามจะออกห่างเท่าไร ก็คงทำไม่ได้ เพราะไม่มีใครอยู่เหนือกรรมใช่ไหมคะ ก้อยไม่ทราบว่า เพราะอะไร ทำไมถึงอยากทำดีดีให้เขา หวังดีและปรารถนาดีต่อเขาแบบไม่หวังสิ่งใด ก้อยไม่เคยรู้สึกกับใครแบบนี้มาก่อน งงตัวเอง จะว่ารักก็คงไม่ใช่ เพราะก้อยไม่อยากเป็นแฟนกับเขา แล้วความรู้สึกนี้คืออะไร อยากจะเอามันออกไป ก็เอาออกไม่ได้ ตอนนี้เป็นช่วงสงบของจิต ก็มานั่งพิจารณา ฟังธรรมะทุกวัน อนิจจัง อุเบกขา แต่กับคนนี้ มันรู้สึกแปลกๆงงๆมันเหมือนมีอะไรที่ทำให้เราต้องไปเกี่ยวกับเขาน่ะค่ะ 


อึดอัดมาหลายเดือน และไม่มีใครสามารถตอบปัญหานี้ได้ ก้อยอยากจะเอาความรู้สึกบ้าบอนี้ออกไป จะได้เลิกยุ่งกับเขาสักที ขอโทษนะคะที่ให้อ่านยาว เรื่องมันเยอะ รบกวนคุณโฉช่วยตอบด้วยค่ะ ก้อยจะรออ่านค่ะ  


 

koymoo

ขอบคุณมากค่ะทั้งคุณโฉและคุณสาม... (มานั่งโพสต์ครั้งนี้ก็ใกล้เที่ยงคืนเต็มแก่ เพราะเพิ่งอ่านหนังสือเสร็จ มีสอบวันพฤหัสและศุกร์นี้ จำเยอะมาก ) ขอสาธยายเล่าเรื่องตัวเองนิ้ดส์นึง ^^ ตอนนี้ก้อยอยู่แผนก โสต ศอ นาสิก ค่ะ เป็นนิสิตแพทย์ปีห้าแล้วค่ะ อีกปีนึงก็จบ ยอมรับด้วยความสัตย์จริงว่าเข้ามาเรียนคณะนี้ ไม่ได้เพราะอยากเรียนเลย แต่เพราะอยากเอาชนะคำดูถูกของคน...พอเข้ามาแล้ว ความรู้สึกตอนเอนท์เข้ามา กับตอนเรียน ต่างกันลิบลับ เพราะความอุตสาหะ อดทนมันหายไปหมด ด้วยคิดว่า เราสำเร็จแล้ว เรามาถึงชัยชนะแล้ว เราไม่ต้องพยายามแล้ว...คิดและเอื่อยแฉะมาได้สามปี ดีที่พรีคลินิก (ปี 1-3) มันจำเยอะ ก้อยถนัดจำ เลยได้เกรดสวย


แต่พอขึ้นปีสี่ มันต้องทำงานที่รพ. และข้อสอบไม่ได้จำอย่างเดียว ประยุกต์เกือบทั้งนั้น ไอ้เราก็หลงตัวเอง วันๆเรียนไปไม่เคยมีสมาธิเลยสักวัน หมกมุ่นอยู่กับเรื่องแฟน ไม่ค่อยมีสมาธิกับเรื่องเรียน ประมาทว่า ยังไงก็ผ่าน สรุปว่า เชื่อไหมคะ ก้อยเรียนถึงขนาดตกต่ำที่สุดในคณะ ตอนนั้นที่รู้ แทบจะโดดตึกตาย คิดเทียบกับเพื่อนคนนั้นคนนี้ ว่าเขาขี้เกียจกว่าเรา ทำไมเขายังผ่านอีก เพราะอะไร ตีอกชกตัว ไม่อยากเจอหน้าเพื่อนหลายเดือน... เครียดว่าจะไม่ได้ขึ้นปีห้าพร้อมเพื่อน...


แต่ด้วยบุญบารมีแต่เก่าก่อนหรืออะไรก็แล้วแต่ ประกอบกับก้อยสวดมนต์อธิษฐานขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่นับถือ เลยทำให้ผ่านมาได้แบบพูดได้คำเดียวว่า "ปาฏิหาริย์" เป็นครั้งแรกที่รู้สึกแบบเห็นๆชัดเลยว่า "สิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริง" และผลของกรรมมีจริงๆ ไม่ได้โม้


ตอนนี้สภาพจิตดีขึ้น ตั้งใจเรียนมากขึ้น ทั้งๆที่ต้องอ่านหนังสือหนักกว่าเดิม เพราะจิตเราโน้มไปในทางที่เป็นธรรมหรือความจริงมากขึ้น ว่า ถ้าเราไม่ตั้งใจเรียน แล้วคนไข้ที่เขาอุตส่าห์ฝากชีวิตไว้กับหมอโง่ๆอย่างเรา เราจะฆ่าเขาได้ลงคอเลยหรือ? เดี๋ยวนี้เรียนไปด้วยความสงสารคนไข้ และเรียนบูชาแม่ ทำงานบูชาพ่อ ขอจบแล้ว จะได้ทำงานเลี้ยงพ่อแม่ซะที สิ่งที่ก้อยคิดหลังจากเรียนจบ ก็มี แต่ขออุบไว้ก่อน เอาเป็นว่า เร็วๆนี้ ได้เจอกันแน่ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ (มีต่อปัญหาข้างล่างค่ะ )


 


 

สาม

สวัสดีคุณก้อยและพี่โจโฉครับ


ผมก้อเปนคนหนึ่งที่เพื่อนน้อย อิอิ ไม่ใช้เพราะไม่มีใครคบ แต่ไม่อยากจะคบใครซะมากกว่า


เบื่อน่ะคับ คบคนมากก้อเรื่องมาก ประกอบกับเราเองมีความต้องการน้อย ชอบอยู่คนเดียวเลยไม่รุสึกว่าต้องการความรัก ความสนใจไรจากใครมากมาย


ผมเองชอบธรรมะมาตั้งแต่เด็กๆละคับ แต่มาศึกษาจริงจังได้สัก 2-3 ปีนี้เอง


โดยเฉพาะเวปพี่โจโฉโหลดไว้หมดแล้วมั้ง อิอิ แต่จริงๆชอบอ่านมากฝ่าฟังน๊ะ มันได้หยุดคิดตาม จินตนาการได้ดีกว่าอ่า,,


คงมีข้อคิดเล็กๆน้อยๆว่า การปฎิบัติธรรม เปนเรื่องเฉพาะบุคคล เราไม่แปลกหรอกครับที่สนใจธรรมะ


เพราะธรรมะก้อคือการเรียนรู้สภาพความเปนจริงของชีวิต ทำให้เราไม่ประมาท หลงในเรื่องต่างๆ


คงเปนบุญบารมีแต่เก่าก่อนของคุณก้อยด้วยมั้งครับ ที่ทำให้มีความสนใจธรรมะ


ก้อเปนกำลังใจในการปฎิบัติธรรมของคุณก้อยด้วยครับ


 

องค์ชายโฉ

มีไรถามมาเลยคับ  คิดว่าพอตอบได้นะ


ผมเองก็เจออะไรมาเยอะ ไม่งั้น คงไม่มั่นคงอยู่ได้ จนสร้างอะไรออกมาได้ขนาดนี้หรอกอะ


เจอปัญหาเกือบรอบด้านเลยก็ว่าได้  แต่โชคดีที่ไม่พิการทั้งกายและใจ  555


แต่นอกนั้นก็ถือว่า ชีวิตที่ผ่านมา ลำบากมามากพอสมควร และเจอสารพัดปัญหาเหมือนนิยายน้ำเน่าเลยหล่ะครับ


ตอนทำเวปครั้งแรกเชื่อป่าวว่า ตกงาน แฟนทิ้ง แล้วก็ปัญหารอบตัว ปัญหาครอบครัว แล้วก็หลายๆ อย่างที่สุดๆอะ


เสียงอ่านแต่ละฉบับก็นั่งอัดทั้งน้ำตาก็มี อัดไปใจก็จุกไป แบบทุกข์สุดๆ


ตอนทำเวปก็เหมือนคนหมดสิ้นแล้วทุกอย่าง . ใจทุกข์หนักมาก แต่ก็มานั่งอดทนทำอะไรหลายๆ อย่าง


จนมาถึงวันนี้  จิงๆ ก็ต้องขอบคุณความทุกข์ ที่มันทำให้ผมเห็นค่อนข้างชัดขึ้นเรื่อยๆ ว่า


จิตไม่ใช่เรา และทุกสิ่งไม่เที่ยง ...


ด้วยศรัทธาในกฎแห่งกรรมอย่างเหนียวแน่น เลยอยู๋ในทุกข์ได้แบบไม่ทุกข์เท่าไหร่


แล้วมีความสุขที่อิ่มเต็มในบุญที่ได้กระทำลงไป แม้มันยังไม่ส่งผลมาให้เห็นเท่าไหร่ก็เหอะ


แต่ถ้าวันนี้ต้องตาย ก็ตายตาหลับ อย่างภาคภูมิใจที่ได้ทำอะไรฝากไว้ให้สังคมและพระศาสนา


ผมเจอปัญหาแบบอยากฆ่าตวตายหลายครั้งนะ


แต่ผมก็ไม่ได้คิดจะหนีปัญหาไปไหน ตอนแรก คิดแค่ว่า ถ้าจะต้องตาย


ขอฝากอะไรไว้ให้สังคมก่อนตายดีกว่า .. ความทะยานอยากและความไม่ได้ดั่งใจ กับทนทุกข์ไม่ไหว


ผมแปรเอามาเป็นพลังงานในการสร้างความดี ด้วยการเผยแพร่ธรรมะ กับสาธารณะประโยชน์ต่างๆ อะ


มันเหมือนเราคิดว่า ถ้าจะไม่ได้ไปเป็นอย่างที่หวัง ถ้าทุกข์ทรมาน แล้วไม่มีอะไรดี ถ้าทุกข์จนทนไม่ได้ แล้วอยากตาย


ก็ขอครั้งสุดท้าย ทำบุญ ทำความดี ทำอะไรฝากไว้ให้โลกมนุษย์ใบนี้ก่อน


คิดแค่นี้ ทุกอย่างมันก็จบอะ  .. แม้ทำดียังไม่ได้ผลดี  ก็รู้ว่ามันต้องมาถึงเราซักวัน แต่อาจจะรอนานไปนิด


แต่จะต้องตายวันนี้ ยังไงกรรมดีที่ทำลงไป ก็ต้องไปคอยให้ผลในหลายๆ ชาติต่อไป


 


ตอนนี้เริ่มกัวอย่างเดียวอะ  ชาติหน้าเกิดมาจะมีผลบุญรองรับเยอะ


กัวจะเกิดมาหลง..  555 


 


คนเรายิ่งรวย ยิ่งมีอะไรเยอะ ถ้าไม่ได้เจอกัลยาณมิตรที่ดี แล้วยังไม่บรรลุธรรม


ก็มีแววจะหลงได้ทั้งนั้นแหละ..    ยิ่งมีอะไรมาก ก็ทำบาปได้มากกว่าคนไม่มีเหมือนกัน


เฮ่อ.. ดังนั้น


 


สรุปให้กับตัวเอง ตอนนี้ผมเลยต้องเร่งภาวนาให้ผ่าน อย่างน้อยให้ได้โสดาบันให้ได้อะ


 


อ้อ  ผมศึกษามาหลายสายนะครับ ก็เก็บมาใช้ประโยชน์ได้หมด


แต่ปัจจุบัน ก็ปฏิบัติตามแนวของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช  เป็นสายดูจิต


จริงๆ ก็เป็นสายตรงที่พระป่าปฏิบัติกันนะครับ


 


ลองไปศึกษาซิ สนุกมากอะ


จะทำให้ปฏิบัติธรรมง่ายมาก แล้วเข้าใจศาสนาลึกซึ้งขึ้นเยอะเลย ว่าการปฏิบัติธรรมคืออะไร


 

koymoo

ยินดีที่คุณโฉมาตอบค่ะ


อ่อ คือห้ามโพสรูปด้วยหรอคะ คือก้อยไม่ค่อยรู้ระบบของเวบเท่าไรค่ะ เพราะเข้ามาได้สองวันเองค่ะ แล้วก็ยังหาที่สมัครสมาชิกไม่เจอเลยอะ แป่ว  - -" หุหุ


ขอโทษด้วยละกันนะคะ นึกว่ามีเป็นทีมงาน นี่มีแค่คุณโฉอย่างเดียวหรอคะ โห สุดยอด ปลื้มเข้าไปใหญ่เลย


ก้อยดีใจที่มีคนดีดี และทำสิ่งดีดีแบบนี้ค่ะ คนสมัยนี้รู้หน้าไม่รู้ใจ ขนาดสนิทกันแล้ว ยัง fake ใส่กันได้แบบแนบเนียน


เอ่อ อยากถามคุณโฉค่ะว่า ยังงี้คุณโฉก็เจอเรื่องกรรม บาปบุญคุณโทษมาเยอะไหมคะ คุณโฉเป็นนักปฏิบัติ หรือเป็นแนวไหนคะ


ความจริง ก้อยมีปัญหาเยอะมาก ซึ่งสิ้นปีที่แล้วและหลายเดือนที่ผ่านมา เจอกรรมหนักจนแทบจะฆ่าตัวตายเลยอะค่ะ แต่ก็ได้แค่คิด ไม่ทำหรอกค่ะ เพราะรู้ว่านรกมีจริง จากนั้นก็เจอปัญหาคับอกมาเรื่อยๆ จนแทบกระอักเลือด ส่วนใหญ่เป็นบททดสอบทั้งนั้นเลยค่ะ แต่ก้อยก็ผ่านมาได้แบบใช้สติปัญญา และใช้ธรรมะต่างๆเข้าช่วย ไม่งั้นป่านนี้แย่ไปแล้ว...


อืม พอดีมีปัญหาบางอย่าง อยากถามคุณโฉ เป็นเรื่องที่ซับซ้อนพอสมควร และไม่รู้จะปรึกษาใคร มันออกแนวกรรมๆนี่ล่ะค่ะ แต่ก้อยปัญญาน้อย ปฏิบัติน้อย ตอนนี้เลยสับสน ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร??? คุณโฉพอจะอนุญาตให้ถามได้ไหมเอ่ย

องค์ชายโฉ

กำลังงง ว่า เค้าคุยกับครายย 555


ก็เวปนี้ผมทำคนเดียว โครงการผมก็ทำคนเดียวอะ .. มีทีมงานด้วยเหรอ.. ก็เลย งง


มีแต่ผู้บริจาค.. หรือเรียกอีกอย่างว่า ผู้สนับสนุนค่าขนมหลักอย่างเป็นทางการ ..


ก็ขอให้เป็นคุณหมอ ที่สอดแทรกธรรมะให้คนไข้นะครับ ทำในสิ่งที่ตนเองถนัด


ผมถนัดด้านดนตรี และการใช้เสียง กับความรู้คอมฯ งูๆ ปลาๆ ก็จนทำเวปแบบนี้ขึ้นมา


พร้อมกับปั้นเสียงตัวเองลงซีดีได้หลายแผ่น.. แล้วก็จะทำไปเรื่อยๆ ก็เป็นงานที่ผมถนัดอะ


อยากให้เจอกับพี่หมอพริมจัง  นั่นนะใช้ธรรมะกับงานในอาชีพได้อย่างลงตัว


จริงๆ พวกเราอะคนธรรมดานะครับ


 


คนที่สนใจธรรมะ คือ คนธรรมดา  แต่คนไม่สนใจซิ มันพวกเพี้ยน พวกไม่ธรรมดา


ทีนี้ คนไม่ธรรมดามันเยอะกว่าคนธรรมดา เลยดูว่าคนธรรมดามันกลายเป็นคนไม่ธรรมดา


ธรรมดา = ธรรมชาติ  = ธรรมะ


คนไหนเกิดเป็นคนแล้วไม่สนใจธรรมะ หรือไม่ทำตัวให้เป็นธรรมชาติ


มันผู้นั้น ก็จะตกต่ำลงไปสู่ภพภูมิอื่นในไม่ช้า ..ทั้งที่ยังอยู่ในร่างคนเนี่ยแหละ


ธรรมะ คือ ความสุข .. คนฉลาดหาความสุขใส่ตัว  เราถือว่าเป็นคนธรรมดาครับ


แต่คนไม่ธรรมดา ซึ่งเป็นคนจำนวนมาก มันโง่ มันหลง แล้วมันก็มาแดกดันพวกคนฉลาดซึ่งเป็นคนธรรมดาอย่างพวกเรา


ว่าเป็นพวกไม่ธรรมดา.. มองว่าคนสนใจธรรมะล้าหลัง เชย ไม่ทันสมัย หรืออะไรก็แล้วแต่


ก็มองแบบคนโง่ๆ ทีมองคนดี  หรือ เหมือนคนบ้าที่มองว่าคนอื่นบ้า ทั้งที่ตัวเองบ้าอะ


 


อย่าไปใส่ใจเลยคับ  เรากำลังอยู่ท่ามกลางคนเมาและคนบ้า


แต่พวกที่ชอบมองธรรมะเป็นของล้าสมัย เชย หรืออะไรต่างๆ นาๆ อะ


เจอผมเข้าไป หงายหลังกันหมด..


 


แล้วคุณจะรู้ว่า เปรี้ยวไส้แตก กับธรรมะเข้ากันได้ยังไง


ทุกวันนี้คนเข้าใจธรรมะกันผิดๆ เยอะมาก แม้แต่คนในวงการธรรมะด้วยกันเอง อะเชื่อป่าวววววววววว


 


555


 


ปล. กระทู้นี้ ให้อภัยละกันที่โพสรูป  เห็นรูปเล็กนิดเดียว หยวนๆ หุๆ  ปกติใครโพสรูปนี่ลบเกลี้ยงหล่ะ


ไม่รู้ทำไม เค้าเอาระบบบอร์ดที่ให้คนอื่นโพสรูปได้มาใช้ก็ไม่รู้ดิ ซื้อเวปไว้ 10 ปี (ครูซุปจ่าย 555 )


แต่บริการไม่ได้เรื่องเลย โทรไปขอหลายอย่าง ก็ไม่เห็นสนใจ


ใครจะทำเวป คิดดีๆ นะคับ.. ไปเลือก บริษัทอื่นเหอะ  อันนี้พูดจิงๆ เลย  ที่นี่บริการห่วยมาก


ขนาดเราเป็นลูกค้าเหมา 10 ปีนะเนี่ย .. บริการไม่ได้เรื่องเลย ชิๆ  

Page : 1
Lock Reply
 
 หน้าแรก  รวมเสียงโจโฉ  บทความ  ภาพกิจกรรม  สนับสนุนโจโฉ  ติดต่อ
view